Leesclub
Toen ik vijf jaar geleden lid werd van EVA, wilde ik ook graag bij die eerste leesclub die toen al een tijd bestond. Maar… er was een ledenstop, want 10 personen is eigenlijk toch wel het maximum om iedereen aan bod te laten komen bij de bespreking.
Heel erg jammer. Lezen is namelijk mijn grootste hobby, al vanaf de eerste klas lagere school. Ik verslind letters in tijdschriften, boeken natuurlijk, maar desnoods reclamefolders en etiketten van o.a. jampotten, als er verder niets anders in de buurt is
Toen dan ook een tweede leesclubgroep werd opgericht, sloot ik me daar graag bij aan. Alleen het groepje groeide niet door. Er kwamen wel vrouwen bij, maar er vielen er steeds ook af, zodat het aantal rond de 7 blijft hangen. Onze begeleidster moest om gezondheidsredenen stoppen en we missen haar zeer.
Het zou daarom fijn zijn als iemand deze taak op zich zou willen nemen. Maar het zou ook leuk zijn als enkele nieuwe leden zich aanmelden.
Onze tweede leesclubgroep komt gemiddeld om de zes weken bij elkaar om een titel te bespreken, die al eerder was gekozen door de leden. In tegenstelling tot groep 1, die gebruik maakt van de zg. lijsterboeken die ook op de middelbare school worden gebruikt, kiezen wij dikwijls vrij actuele uitgaven. Het voordeel daarvan is dat die boeken dikwijls inhoudelijk een link hebben met allerlei zaken die in de maatschappij spelen. Het bespreken ervan leidt dan dikwijls tot het ingaan op de actualiteit, maar ook op persoonlijke situaties.
Voorbeeld is het laatste boek van ons leesseizoen: Aleksandra van Lisa Weeda, dat genomineerd was voor de Libris literatuurprijs. Geweldig en zeer verbonden met het heden, omdat het ons inzicht geeft in de geschiedenis van Oekraïne. De schrijfster geeft ons ook een beeld van het leven van haar grootmoeder, die is opgegroeid in Oekraïne, maar al heel lang in Nederland woont.
Door samen erover te praten, kun je meer verbanden zien en inzichten krijgen in de tekst. Want soms ga je aan dingen voorbij die wel belangrijk zijn voor het hele verhaal.
Maar bovenal is lezen heel ontspannend en erover praten erg leuk.
Lia Santegoets Van Dijk
Het lijkt zo kort geleden dat ik een stukje voor het boekje van EVA schreef over de Leesclub en zie hier het jaar is weer om en we kunnen een nieuw stukje schrijven.
We zijn aan het nieuwe seizoen begonnen en hebben nu het eerste boek gelezen.
Om erin te komen een niet al te dik exemplaar want het moet toch binnen een bepaalde tijd gelezen zijn zodat we het samen kunnen bespreken.
Voor een “dik” exemplaar boek trekken we 6 weken uit voordat de bespreking volgt en voor dunnere exemplaren ongeveer 4 tot 5 weken.
De bijeenkomsten van de beide leesclubs zijn niet alleen leerzaam maar sowieso heel gezellig en kunnen ook heel hilarisch zijn. Bijv. door verhalen van vroeger (die indirect toch met het boek te maken hebben) en dingen die iemand nu meemaakt.
Zoals gezegd, gezellig is het altijd met een warme sfeer maar ook droevige onderwerpen komen aan bod en dan kunnen we wel eens last hebben van een wat bedrukte stemming.
Dat is niet erg, ook hierover kan gepraat worden en als we naar huis gaan is iedereen tevreden over de bespreking en regelmatig ook omdat iemand zijn hart heeft kunnen uitspreken.
Nogmaals indirect heeft het altijd met het boek te maken maar het kan het ook op een van ons betrekking hebben.
Zo zie je dat het veel meer inhoudt dan alleen maar lezen en wat vragen beantwoorden.
De vragen zijn uiteraard ook belangrijk omdat die betrekking hebben op het boek wat gelezen is maar echt ook de discussies er omheen zijn van belang.
Soms wordt wel van het boek afgeweken (dat mag) maar als het te lang aanhoudt is er altijd wel iemand die terug gaat naar het boek.
Bij ons clubje is ondergetekende die dan roep BOEK en iedereen is dan weer terug bij het gelezen boek!
Een leesclub is binnen EVA een belangrijk onderdeel wat nooit verloren mag gaan.!!
Marion van Laarhoven-Raynor
